konjíč -a m
1. konjič, konjiček: Gyö, konyícs! KAJ 1870, 36
2. kobilica, žuželka: Zeléni konjič imé má od toga AI 1878, 35
kobìlica in kubìlica -e ž kobilica, žuželka: nyegova hrána je pa bila, kobilicze i polſzki méd KŠ 1771, 9; I zdina ſzo zisle kobilicze na zemlo KŠ 1771, 782; i jo je kubilicze ino méd polſzki KŠ 1771, 103
koníček -a m kobilica, žuželka: Z-Beszarabie pisejo v-okroglinaj bolgrápa i ismaili pôle vsze puno konicsekov AIP 1876, br. 6, 8
šáška -e ž kobilica, žuželka: 8. Vno'ſina sásk, ſtere ſzo zakrile KM 1796, 34
žǘževka tudi žǘžavka -e ž žuželka: Krumpise zaprávlas 'zü'zevka je z-Amerike v-Europo prinesena AIP 1876, br. 9, 7; 'Zü'zevke sze na zimô szkrijejo KAJ 1870, 25; Opice živéjo od ftičov, žüževki i pužov AI 1878, 7; Eta mála stvár (krt) vnogo žüžavkov zaprávi AI 1878, 10; i 'zü'zevke noszi vküp KAJ 1870, 20; i žüžavke lovi AI 1878, 24; Pri tak zváni 'zü'zevkaj je escse véksi rázlocsek KAJ 1870, 111; Jež Hráni se žüžavkami AI 1878, 10