kǫ́ka 1., f. 1) = kvoka; — 2) dolgovezne koke, Hühnerstelzen (alectorides), Erj. (Ž.); — 3) koka, celo orehovo jedro, Hrušica (Kras)-Erj. (Torb.); — prim. kloka.
kvǫ̑čka, f. die Bruthenne, die Gluckhenne, Mur., Cig., Jan., Dalm.-M., Mik.; kvočka kvoka, kadar leže piščeta, BlKr.
kvǫ̑ka, f. = kvočka, ogr.-C.