ušafati -am dov. dobiti: vſe krone, katere ſo mogli ushafat nedol., ſo na njegovo glavo poſtavili ǀ bo nyh ſrezha, aku eno takorshno sa sheno vshafaio 3. mn. ǀ kuhary, inu kuharze ſo ner ble shtimani, ner hitrejshi shlushbo vshaffaio 3. mn. ǀ nihdar taku dobriga Mosha nebo vezh ushafala del. ed. ž ǀ de preshizha bo supet ushaffala del. ed. ž ǀ ludje, inu shivina negnusne, inu britke rane ſo vshafali del. mn. m ǀ taku bote vasho pervo podobo vshaffali del. mn. m Tvorjeno iz šafati ← srvnem. schaffen ‛ustvarjati, delati, urejati, naročati, zapustiti v oporoki, oskrbeti, priskrbeti’.