sladkost -i ž 1. sladkost:
ſledna dobruta je huda, ſledna ſlatkust im. ed. je grenka ǀ O slatkust im. ed. S. Rus. T. ǀ od velike slatkuſti rod. ed. je ſamaknen ǀ od velike ſlatkuſti rod. ed., in troshta je bila ſamaknena ǀ od ſlatkusti rod. ed. dusha od teleſsa ſe je hotela lozhit ǀ Kakor ſo taiste S. rokè polne nebeſhke slatkusti rod. ed. ǀ nepozhutio obene slatkoſti rod. ed. v'boshy shlushbi ǀ nje ſerze takorshno slatkuſt tož. ed. pozhuti ǀ po obhajli vſvojh uſtah takuſhno ſlatkust tož. ed. je pozhutil ǀ Angelzi eno ſuſebno slatkust tož. ed. ſo pozhutili ǀ kaj tedaj s' en trosht, veſſelje, inu slatkoſt tož. ed. pozhutio ǀ Garlu bo tudi pozhutilu eno nesrezheno Boshjo ſlatkuſt tož. ed. ǀ s' slatkustio or. ed. Nebeſko ǀ ſlatkuſti im. mn. ſo grenkuſti ǀ aku vſe tuoje slatkusti im. mn. ſo grenke ratale ǀ Mana katero G. Bug je Israeliterjom poshlal je, v'ſebi vſe slatkuſti tož. mn. imela 2. sladkoba:
figovu drevu je djalu k' nym: bomli jeſt mojo slatkoſt tož. ed., inu moj dober ſat sapuſtilu SNOJ, Marko, Slovar jezika Janeza Svetokriškega, www.fran.si, dostop 1. 5. 2024.