Slovensko gradivo | ||
vulkȃn -a m ‛ognjenik’ (19. stol.), vulkȃnski. | ||
Razlaga | ||
Prevzeto iz sodobnih evr. jezikov, nem. Vulkan, it. vulcano, volcano, frc. volcan. Beseda je sodobni pomen ‛ognjenik’ pridobila v 16. stol. Prevzeta je iz lat. Vulcānus, Volcānus ‛Vulkan, bog ognja, sin Jupitra in Junone, Venerin soprog’, kateremu v gr. mitologiji ustreza Hefajst (Kl, 770, CZ, 1454 s.). | ||
Povezana iztočnica | ||
Glej tudi vulkanizȋrati. |